1025 – 2025 – Obchody MILENIUM KORONACJI PIERWSZYCH KRÓLÓW POLSKI w Łochowie
W roku 2025 obchodzimy wyjątkowe rocznice, które łączą naszą historię i narodową tożsamość – Milenium Koronacji Pierwszych Królów Polski oraz Narodowe Święto Niepodległości. W Łochowie i Kamionnej przygotowano uroczystości, które upamiętnią te wielkie wydarzenia w dziejach Polski.
Honorowy Patronat Narodowy nad obchodami objął Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, Pan Karol Nawrocki.
Program uroczystości
Kamionna
🕖 7:45 – złożenie kwiatów pod pomnikiem Marszałka Józefa Piłsudskiego
🕗 8:00 – Msza Święta w intencji Ojczyzny w kościele pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny
Łochów
🕚 11:00 – Msza Święta w intencji Ojczyzny
🕚 Po Mszy – wspólne odśpiewanie Hymnu Państwowego i złożenie kwiatów pod pomnikiem Ignacego Jana Paderewskiego w Parku Dębinka
🕧 12:30 – Obchody Milenium Koronacji Pierwszych Królów Polski i uroczyste odsłonięcie rzeźby Bolesława Chrobrego
Złożenie kwiatów, zapalenie zniczy oraz przemówienia okolicznościowe
Po części oficjalnej uczestnicy zostaną zaproszeni na uroczystą sesję Rady Miejskiej w Łochowie, która odbędzie się w auli Szkoły Podstawowej nr 3. Podczas sesji zostaną wręczone medale i wyróżnienia zasłużonym mieszkańcom gminy.
Szczegóły poniżej:
Wspólne świętowanie 11 listopada w Łochowie i Kamionnej to nie tylko okazja do upamiętnienia odzyskania przez Polskę niepodległości, ale także moment refleksji nad tysiącletnim dziedzictwem polskiej państwowości.
Serdecznie zapraszamy mieszkańców gminy, gości i wszystkich miłośników historii do udziału w tym wyjątkowym wydarzeniu.
Patronat Narodowy Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Karola Nawrockiego nad obchodami Milenium Koronacji Pierwszych Królów Polski.
.
Tysiąc lat królewskiego dziedzictwa
Jak narodziło się Królestwo Polskie. Historia koronacji Bolesława Chrobrego
Pierwszy koronowany król Polski – Bolesław I Chrobry – był synem Mieszka I i Dobrawy, czeskiej księżniczki, która wniosła na ziemie Polan chrześcijaństwo.
Mieszko I, władca państwa Polan, przyjął chrzest w roku 966, otwierając Polsce drogę do cywilizacji zachodniej i świata łacińskiej kultury. Jego syn Bolesław Chrobry przejął władzę po ojcu w roku 992 i rozpoczął ambitny program umacniania państwa – politycznie, militarnie i duchowo.
Droga do królewskiej korony
W tamtej epoce tytuł króla nie był tylko ozdobą – oznaczał niezależność od innych władców. Aby koronować się na króla, władca musiał uzyskać zgodę papieża lub cesarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego (czyli potężnego władcy niemieckiego, który uważał się za „strażnika” porządku chrześcijańskiej Europy).
Nie można było samemu ogłosić się królem – potrzebne było błogosławieństwo Kościoła, by akt miał znaczenie sakralne i polityczne.
Bolesław Chrobry miał jednak szczególną pozycję. W roku 1000 doszło do Zjazdu Gnieźnieńskiego, w którym uczestniczył cesarz Otton III. Było to spotkanie niezwykłe: cesarz przybył do grobu św. Wojciecha w Gnieźnie, a Bolesław przyjął go z wielkimi honorami.
Otton III był wizjonerem – marzył o „odnowionym imperium chrześcijańskim”, w którym Polska miała być równorzędnym królestwem obok Niemiec, Italii i Galii. W Gnieźnie uroczyście ogłosił Bolesława „bratem i współpracownikiem cesarstwa”, wręczył mu kopię włóczni św. Maurycego (symbol władzy królewskiej) i pozwolił utworzyć niezależną arcybiskupią metropolię w Gnieźnie.
Nie była to jeszcze formalna koronacja, ale symboliczny akt uznania królewskiej godności Polski.
Pierwsza koronacja w historii Polski
Po śmierci Ottona III sytuacja się skomplikowała. Jego następca, Henryk II, nie był już tak przychylny Chrobremu – prowadził z nim wojny, rywalizował o wpływy i nie zamierzał uznać Polski za równą cesarstwu.
Dopiero po śmierci Henryka II, w roku 1024, Bolesław Chrobry mógł sięgnąć po to, co od dawna mu się należało. W roku 1025, niedługo przed swoją śmiercią, został koronowany na króla Polski.
Koronacja odbyła się najprawdopodobniej w Gnieźnie, w katedrze, w obecności polskiego duchowieństwa i możnych.
Nie ma jednoznacznych źródeł, kto dokonał samego aktu, ale najpewniej uczynił to arcybiskup gnieźnieński Hipolit.
Nie było wówczas bezpośredniego papieskiego sprzeciwu – papież Jan XIX prawdopodobnie milcząco przyjął koronację, uznając fakty dokonane.
W ten sposób Polska po raz pierwszy stała się królestwem, a jej władca dołączył do grona suwerennych monarchów Europy.
Znaczenie koronacji
Koronacja Bolesława Chrobrego miała wymiar nie tylko polityczny, ale i duchowy.
Była pieczęcią niezależności Polski, dowodem, że nowo ochrzczony naród potrafi tworzyć własne, silne państwo.
Była też początkiem długiej tradycji koronacji królewskich, kontynuowanej przez kolejne stulecia w Gnieźnie, Krakowie i innych miejscach.
W ślad za Bolesławem koronowali się jego następcy – Mieszko II Lambert (syn Chrobrego), Bolesław Śmiały, Władysław Łokietek i wielu innych – aż po Stanisława Augusta Poniatowskiego, ostatniego króla Polski.
Ale to właśnie Chrobry był pierwszy – ten, który uczynił z Polski królestwo w pełnym znaczeniu tego słowa.
Król, który zbudował Polskę
Bolesław Chrobry był władcą o niezwykłej energii. Umacniał granice, organizował armię, wspierał Kościół, fundował klasztory i dbał o rozwój kultury.
Jego panowanie stało się symbolem narodzin polskiej państwowości, a koronacja z roku 1025 – milenijnym kamieniem milowym, który do dziś przypomina nam o początkach polskiej niepodległości.
.
